فريدون بيگلري با بيان اينکه ايران از آثار و نشانههاي باستاني بسياري برخوردار بوده است، افزود: ميتوان مناطق بسياري را از دوره پارينهسنگي در بخشهاي غربي و شمالي، ارتفاعات شرقي، دشتهاي مرکزي و مناطق ساحلي جنوبي و شمالي ايران به خوبي مشاهده کرد.
وي اضافه کرد: اگر چه اکتشافات اندکي از دوره پارينهسنگي به دست کارشناساني از ديگر حوزهها و رشتهها در مناطق جنوبي زاگرس و جنوب درياي خزر در اوايل قرن 20 صورت گرفت، اما کاوشها و بررسي منظم و سيستماتيک مربوط به اين دوره در ايران در مقايسه با ديگر کشورهاي خاور نزديک بسيار دير آغاز شد.
وي با اشاره به اينکه بعد از جنگ جهاني دوم و در اواخر دهه 50 و 60 ميلادي کاوشگراني چون \"بريددور و هاو\" به بررسي مناطق شمالي کرمانشاه پرداختند، افزود: افرادي چون \"هادل و فلاندي\" کاوشهايي را در دره خرمآباد و تحقيقاتي را مربوط به دوره پارينهسنگي انجام دادند که منجر به کشف 17 غار و پناهگاههاي صخرهاي شد.
بيگلري دهههاي 60 و 70 ميلادي را مهمترين و پربارترين دهههاي کاوشهاي باستانشناسي عصر پارينهسنگي ايران دانست و گفت: در اين دوره کاوشگران بيشماري موفق به کشف و شناسايي آثار تاريخي شدند.
وي با بيان اينکه در اين دو دهه باستانشناسان و محققان به وسيله شماري از کاوشهاي مهم خود اطلاعات گستردهاي از عصر پارينهسنگي ايران را جمعآوري کردند، بيان داشت: اگر چه اکثر اين پروژهها ناتمام ماند اما حاصل آن، اسناد و عکسهاي مهمي را به ذخاير اطلاعات عصرپارينهسنگي ايران اضافه کرد.
اين مقام مسئول با اشاره به اينکه دانش مربوط به عصر پارينهسنگي ايران تحت تأثيرات تحقيقات يک قرن پيش قرار گرفته است، افزود: سابقه تحقيقاتي ايرانيان از اين عصر به بعد به اواخر دهه 80 برميگردد.
وي با اشاره به آغاز مجموعهاي از پروژههاي مشترک ايرانيان با کاوشگران خارجي از سال 2000 به بعد افزود: اين پروژه ها نتايج و بررسيهاي متعدد و گوناگوني را از بخشهاي مختلف ايران به ثبت رساند.
بيگلري در پايان از چند کاوش اخير انجام شده به صورت مشترک توسط گروههاي ايراني و محققان خارجي چون کاوشهاي غار مارتاريک (mar Tarik) در سال 2004 و غارهاي قلعه بزي در سال 2005 و 2008 اشاره کرد./119
انتهای پیام/